Yolande Rommers

Bij het schilderen van een portret is mijn doel verder te gaan dan de uiterlijke gelijkenis. Het portret is voor mij vooral een middel om uitdrukkingen van universele emoties en gevoelens te verbeelden, waarin je je als toeschouwer kunt herkennen, of waar je een eigen betekenis aan kunt geven. Het kijken naar een portret kan dan een persoonlijke ervaring worden.

De complexiteit van ons bestaan is het centrale thema van mijn werk, en daardoor ook, haast vanzelfsprekend, verlangen, veerkracht, schoonheid en troost. Dit brengt gelaagdheid in de portretten die naast kwetsbaarheid juist ook over de kracht van de mens gaan.

Gelaagdheid in verf

Ik schilder in een losse, realistische stijl. Op mijn palet bevindt zich meestal olieverf in aardse tinten, maar ook steeds vaker expressieve kleuren.
Vaak begin ik een portret met een ondergrond van verfspatten, vloeiende strepen en vlekken. Daar breng ik de eerste penseelstreken vrij dun op aan. Naarmate het schilderij vordert, breng ik de verf op bepaalde plekken dikker aan en laat ik juist andere plekken open of transparant waardoor de ondergrond mee blijft spelen.
Een portret is af wanneer het goed voelt, en het is alsof er leven in komt.

Wil je op de hoogte blijven, volg me dan op Instagram